A Rocha de Lugo

A ROCHA DE LUGO

Pepiño era un rapaz que sempre axudou os seus pais viñan da escola á casa e ir para as
montañas co gando. Mentres os animais comeron inclinou-se contra unha rocha e adormeceu, a súa imaxinación voaba naquelas montañas de Lugo, soños irrealista e pedras máxicas. Acordose do sono atope algo nas súas mans era unha pequena cruz de pedra gravado con algo que tiña visto en seus soños.

Os seus pais vivían no campo, non había diñeiro ea casa era vella. Os soños poden realmente realizarse. Á noite, a lúa chea estaba fóra da fiestra sen facer ruído e foi á bodega de incorporarse un saco. Confiar un santo e tremendo como foi o lugar que tiña estado no período da tarde, poñendo a pedra sobre a que tiña caído no sono e apartandose cheo de pánico fixo xixi na calza, como a gran pedra partiu, deixando un burato debaixo dela. Cheo de medo veu e algo brillante e empezó a encher a pequeña bolsa que había cojido en la bodega de su casa. Presinandose salio corriendo monte abajo rezando al señor y dando gracias por aquello que el no sabia lo que era.
Pero sí lo habia cojido, tiña no soto da súa casa. fuxiu para abaixo a prensa monte a orar ó Señor e dar grazas por o que el non sabía o que era pero tiña visto en soños. Como el fora a fora da xanela e entrou a través e axexao das montañas de Lugo era a súa terra onde el naceu, alguén adormeceu. Pepe o día seguinte volveu cos seus animais e se sentou na pedra e se lembrou do que pasou na noite anterior, porque tiña esquecido. separar-se do roche recordou. Eu fixen unha cruz con pequeno risco que atopou no chan. Foi a casa cos animais no cuarto e retirar a bolsa e viu que as cousas estaban no interior que brillaba. Chamar á súa nai porque o pai estaba ocupado cos animais e díxolle que tiña acontecido e mostre a ela o que eu tiña na bolsa pequena. Espanto de súa nai desmaiou e foy correndo a contar a seu pai e explicalle o que tiña acontecido, mentres súa nai xa estaba a ver todo o que tiña traído Pepiño. Seu pai dixo Pepe pequeno, pero agora estamos ricos, podes ir para a facultade e estudar. A si é que o neno se pode facer un gran enxeñeiro.
El sempre visito a rocha e deulle aperta e mesmo despois de tantos anos, non podía explicar o que tiña acontecido.
Agora eu termino a historia remata nunha noite de tronos e lóstregos. ¨¨O XAN ¨¨